Wij zelf
Dit zijn Wij Zelf, Evert en Sigrid. Al bijna 10 jaar wonen wij op deze prachtige plek en proberen wij alle dromen waar te maken die we altijd hadden. Van een verwilderde tuin maken we langzaam een paradijselijk gebied met fruitbomen, een moestuin en heerlijke zitjes. Op ons nieuwe terras hebben we een tafel waar je met iedereen die je lief is aan kunt zitten en dat kon niet zonder een pergola met blauwe regen ernaast. Heerlijke bbq avonden met leuke mensen in een droom decor, dat is wat we wilden. Onze dieren, die horen bij ons en hoewel we best wel eens ruzie hebben met de kippen, genieten we van hun verse eieren.
Het was niet dat we perse rust en regelmaat wilden toen we Amsterdam verlieten, maar we vielen voor het huis dat we altijd al wilden hebben als we later groot waren. En ineens was daar dat huis en waren we al groot. Het huis dat kon laten zien dat wij er wonen en niemand anders en waarom dat niet delen met anderen?
Ons tuinhuis is het beste plekje van het Gooi, eigenlijk zouden we er zelf moeten gaan wonen. We verhuren het aan mensen die al snel net zo verliefd op dit plekje worden als wij. Wij maken wat we mooi vinden, wij kopen waar we van dromen en houden ons liever niet aan de smaakregels. Wij durven alles te combineren en dingen te maken waar we als kind al blij van werden, een speeltuin voor volwassenen. We zijn daarom ook altijd bezig met ons ‘landgoed’ want als iets klaar is dan heeft 1 van ons altijd weer een idee voor een ander hoekje.
We reizen veel, voor ons werk in de media maar ook zodra wij een ticket kunnen kopen zijn we weg. Alles wat we onderweg zien, leg ik vast op camera en verwerken we in onze plannetjes voor thuis. Azie is ons favoriete continent, het eten, de kleuren, de mensen, het klimaat en het feit dat alles kan, dat maakt het voor ons een onbegrensd pretpark.
We verhuren ons huis ook graag internationaal, zo hebben we soms mensen uit Azie die voor de tulpen komen of Amerikanen die hun familie bezoeken. Heel erg leuk.
Iedereen is welkom, als je maar geniet, van onze beesten houdt en zuinig bent op onze spullen.
Lola
Lola is onze Friese Stabij van bijna 10 jaar oud. Wij zijn dol op haar en hebben haar geprobeerd heel goed op te voeden, dat is niet in alles gelukt en daarom past ze bij ons. Lola is soms over enthousiast en wil nog wel eens tegen je aan stuiteren maar er zit geen kwaad in dit beestje. Ze is kind proof, maar heeft gezien haar leeftijd niet altijd meer zin in rennen en vliegen. Lola wil zich nog wel eens opdringen als er gegeten wordt maar daar mogen korte metten mee gemaakt worden, Lola mag tot haar grote verdriet namelijk helemaal niets. Ze wordt snel dik en wij willen niet dat zij als een bedelaar te boek komt te staan. Kortom met Lola kan gespeeld, gewandeld en gestoeid worden en soms zit ze ineens bij je binnen maar Lola mag ook volstrekt genegeerd worden, dat hebben wij haar uitgelegd, ze kan daar tegen.
Otto
Otto is een echte rode kater, stoer en wild maar minder aanwezig, dat komt door zijn slechte relatie met Lola. Hij komt graag een potje bij je knorren en springt zo nu en dan eens op je schoot maar niet te vaak want dat is niet cool. Otto is dan wel geen echte vent meer, hij scoort nog altijd. Geen poezen maar helaas net iets teveel vogels. Een vrolijke snuiter die Otto, hij is vaak in de buurt en dikke maatjes met zijn beste vriend Marvin. Samen wachten ze net zo lang totdat ze een geluidje in de zadelkamer horen om vervolgens heel hard naar binnen te rennen voor een bakje voedsel
De Tokkies 3.0
De Tokkies hebben het er maar druk mee, behalve elke dag een ei leggen moeten ze zich ook nog dagelijks voor doen als een stel uitgehongerde wolven. Ze zijn wat neurotisch in hun presence, rennen letterlijk als kippen zonder kop van A naar B. Ze doen niemand echter enig kwaad, tenminste als je de moestuin niet meerekent. Als Lola een dutje in de zon doet, verzorgen de Tokkies gaarne haar toilet en vlooien haar tot ze er genoeg van heeft en een blokje om gaat. De Tokkies vinden het prima dat wij hun eitjes innemen in ruil voor een plekje op de stok in de luxe kippenvila. Elke dag krijgen ze een hoop korrels en mogen ze zich te goed doen aan restjes pasta en salades, het zijn echte geluksvogels
Marvin heeft zijn naam te danken aan Marvin Gaye, die wij om zijn muziek enorm kunnen waarderen. Marvin s opgegroeid zonder ouders en wil dit allemaal graag inhalen door zich als een intense knuffelbeer te gedragen, ook is hij goed in het uitvinden op welke manier hij het huis kan binnen treden, helaas hij heeft geen toegangsbewijs. Op regenachtige dagen trekt hij zich met Otto terug en delen ze of samen een mandje of kiezen ze een eigen stek, maar slapen doen ze. Marvin is ook een jeweetwel kater en is zodoende content met het leven op 2000 vierkante meter, echt uithuizig is hij nooit geweest…
Lijon
Lijon heeft eigenlijk een ingewikkelde Spaanse naam omdat hij echt uit Spanje komt maar dat vonden wij niet bij ons passen, . Zijn ruige krullen maken dat hij het sprookjespaard is dat hier hoort te wonen en omdat het hier kouder is dan bij hem thuis, heeft hij van ons een blitse jas gekregen voor in de winter.Lijon en zijn broers zijn van origine stierenvechters en echte mannen, hoewel echte mannen, ook Lijon is een je-weet-wel. Nu Lijonniet meer op koeien hoeft te jagen, heeft hij een andere baan, hij is dressuurpaard en is daarvoor serieus in opleiding. Hoewel de verhalen gaan dat je paarden mag trakteren op suikerklonten, heeft Lijon een suikervrij dieren hij heeft een snoepverbod. Hij mag wel appels, wortels en oude broodjes, dat dan weer wel.
Bruce
Bruce is de bestie van Lijon. Hij moest daarvoor afscheid nemen van zijn moeder en met 7 maanden op de teller stond hij er alleen voor. Althans Lijon sloot hem direct in zijn hoeven maar voor Bruce was zo’n groot gevaarte even wennen. De kleine Bruce is inmiddels stevig opgewassen tegen Lijons mega horse power en vaart zijn eigenwijze koers. Hij wil nog wel eens ergens in happen en ook je kuiten zijn niet altijd veilig bij hem in de buurt. Maar verder kan hij zeker een bewijs van goed gedrag overleggen. Bruce kan prima alleen zijn, graast keurig aan een touwtje en loopt inmiddels prima aan een touwtje.Bruce hoort er helemaal bij en is niet meer weg te denken uit de achtertuin